Zaburzenia przemiany weglowodanowej

Zaburzenia przemiany węglowodanowej Mechanizm zwyrodnienia węglowodanowego przedstawia się w ten sposób, że węglowodany powstają z up białkowych, . z. glikoproteidów i z aminosów przy ich dezaminacji i następczej syntezie w glukozę. Później z glukozy powstaje glikogen. Badania dowiodły, że z większości aminokwasów może powstać cukier. W doświadczeniu nawet stwierdzono, że ze 100 g białka może powstać 64 g cukru Patologiczne odkładanie się glikogenu widzimy w nabłonkach nerkowych w przebiegu cukrzycy, następnie w komórkach nowotworowych, w leukocytach w przebiegu białaczki i niedokrwistości złośliwej, w zapaleniu zmienionych tkanek, w ziarninach i w otoczeniu ognisk martwicy. Zwyrodnienie węglowodanowe, właściwie glikogenowe, nagromadzanie się glikogenu w tkankach stoi przeważnie w związku ze zwichnięciem ogólnej przemiany węglowodanowej. Widzimy to zwłaszcza w cukrzycy, w której glikogen odkłada się w znacznej ilości w nerkach i mózgu, natomiast w mniejszym lub większym stopniu znika z wątroby. [patrz też: dyżury aptek grodzisk wlkp, żylaki kończyn dolnych objawy, etyloamina ]