Wynikiem utrudnionego oddychania w zwiazku ze zwezeniem górnych dróg oddechowych jest oslabienie miesniowe

Wynikiem utrudnionego oddychania w związku ze zwężeniem górnych dróg oddechowych jest osłabienie mięśniowe, niedostateczne nasycenie krwi tlenem, co w bardziej zaawansowanych przypadkach prowadzi do zaburzeń oddychania tkankowego. Zamknięcie światła jednego z większych oskrzeli, jeśli nie występuje nagle, nie wywołuje ciężkich zaburzeń w oddychaniu i wymianie gazowej, gdyż odbywa się ona na wystarczającym poziomie przez płuco drugie dzięki kompensacji. Ruchy oddechowe zwiększają się wtedy drogą odruchową wskutek podrażnienia zakończeń nerwów czuciowych. Również bardziej rozciąga się i wypełnia powietrzem płuco, którego wolne duże oskrzele doprowadza powietrze. W związku z tym wymiana gazowa, choć nieco zmniejszona, jest wystarczająca. Dopiero większy wysiłek fizyczny wywołuje duszność. Niekiedy jednak może nastąpić nagła śmierć wskutek odruchu wywołanego podrażnieniem zakończeń nerwowych śluzówki oskrzeli. W płucu, którego oskrzele jest zatkane, rozwija się niedodma, to jest zapadanie się tkanki wskutek stopniowego wchłaniania z pęcherzyków pozostałego w nich powietrza. [patrz też: żylaki kończyn dolnych objawy, ortodonta tarchomin, osteomed kraków ]