Podwójnie ślepe, kontrolowane placebo badanie ruksolitynibu na obecność zwłóknienia szpiku AD 9

Około połowa przypadków trombocytopenii stopnia 3 lub 4 (11 z 20) wystąpiła podczas pierwszych 8 tygodni leczenia (Figura S10 w dodatkowym dodatku) i doprowadziła do dostosowania dawki lub krótkich przerw w leczeniu. Pięciu pacjentów miało więcej niż jeden epizod małopłytkowości stopnia 3 lub 4. Epizody krwawienia stopnia 3 (warunki występowania krwawień opisano w dodatkowym dodatku) wystąpiły u 2,6% pacjentów otrzymujących ruksolitynib iu 2,0% pacjentów otrzymujących placebo. Epizody krwawienia 4. stopnia wystąpiły u 1,3% pacjentów otrzymujących ruksolitynib iu 1,3% pacjentów otrzymujących placebo. Siniaki (krwawienie związane ze skórą i tkanką podskórną) (patrz Dodatek dodatkowy) oceniano osobno. W sumie 23,2% pacjentów otrzymujących ruksolitynib i 14,6% pacjentów otrzymujących placebo miało siniaki; wszystkie zdarzenia były stopnia 1. lub 2. z wyjątkiem jednego przypadku 3 stopnia w grupie ruksolitynibu.
Wśród pacjentów, u których przerwano podawanie badanego leku, objawy (ocenione za pomocą całkowitego wyniku objawów) powróciły do wartości wyjściowych w okresie około tygodnia (rysunek S11 w Dodatku uzupełniającym). Zdarzenia niepożądane stopnia 3. lub wyższego wystąpiły u 8 z 49 pacjentów w grupie otrzymującej ruksolitynib (16,3%) iu 7 z 54 pacjentów w grupie placebo (13,0%) po przerwaniu badanego leku iu 12 z 21 pacjentów w ruksolitynibu grupa (57,1%) i 17 z 37 pacjentów w grupie placebo (45,9%) po odstawieniu. W tych zdarzeniach nie było wyraźnego wzorca sugerującego konkretny efekt wycofania (tabele S5 i S6 w dodatkowym dodatku).
Dwóch pacjentów w grupie ruksolitynibu miało transformację do AML podczas badania: jeden pacjent z 7% wyjściowymi komórkami szpiku kostnego na początku badania, a przebyta w wywiadzie historia raka piersi po 8 miesiącach w badaniu; drugi pacjent zgłosił się do badania z 2% blastami ze szpiku kostnego i nieprawidłowościami chromosomowymi 8 trisomii na początku badania i po 5 miesiącach w trakcie badania uzyskał transformację AML. W grupie placebo nie było transformacji.
Dyskusja
W tym badaniu leczenie ruksolitynibem było znacznie skuteczniejsze niż placebo pod względem wszystkich punktów końcowych skuteczności pierwotnej i wtórnej, a także w zaktualizowanej analizie całkowitego przeżycia. W grupie ruksolitynibu 41,9% pacjentów osiągnęło zdefiniowany próg odpowiedzi na zmniejszenie o 35% lub więcej objętości śledziony, a prawie wszyscy pacjenci mieli pewną redukcję objętości śledziony. Zmniejszenie objętości śledziony było trwałe; 67,0% pacjentów z odpowiedzią wykazywało tę odpowiedź przez 48 tygodni lub dłużej przy kontynuacji leczenia.
Poprawę objawów mierzono za pomocą zmodyfikowanego MFSAF, wersja 2.0, dziennik, narzędzie zaprojektowane specjalnie do oceny objawów mielofibrozy
[więcej w: specjal med dobczyce, dyżury aptek grodzisk wlkp, żylaki kończyn dolnych objawy ]