Leczenie choroby Fabryego za pomocą farmakoterapeutycznej szczepionki Migalastat ad

Wyższa objętość dystrybucji migalastatu (76,5 do 133 litrów całkowitej wody w organizmie u dorosłych) 11 niż rekombinowanej .-galaktozydazy12,13 wskazuje na możliwość lepszej dyfuzji w narządach i tkankach.4 Teoretycznie, opiekuńcza źle sfałdowana .-galaktozydaza do lizosomów może lepiej naśladować naturalny transport enzymów i prowadzić do bardziej spójnej aktywności .-galaktozydazy niż infuzje enzymów zastępczych co 2 tygodnie. Obecnie przedstawiamy wyniki badania trzeciego etapu oceniającego skuteczność i bezpieczeństwo stosowania migalastatu u pacjentów płci męskiej i żeńskiej z chorobą Fabry ego. Metody
Projekt badania
Po ustaleniu kwalifikowalności i dokonaniu podstawowych ocen podczas dwumiesięcznego okresu badania przesiewowego pacjentów przydzielano losowo do etapu 1, który obejmował 6 miesięcy podwójnie ślepego podawania chlorowodorku migalastatu (150 mg) lub placebo co drugi dzień. Wszyscy pacjenci, którzy ukończyli etap 1, kwalifikowali się do otrzymania migalastatu otwartego na etapie 2 (miesiące 6 do 12) oraz na dodatkowy rok (miesiące 12-24) po tym okresie (badanie AT1001-011) (ryc. S1 w dodatku uzupełniającym) . Głównym celem było porównanie wpływu migalastatu z efektem placebo na nerki GL-3, co oceniono na podstawie oceny histologicznej liczby inkluzji w śródmiąższowych naczyniach włosowatych po 6 miesiącach leczenia. Drugorzędnymi celami etapu było porównanie wpływu migalastatu z efektem placebo na poziom GL-3 w moczu, czynność nerek, 24-godzinne wydalanie białka z moczem oraz bezpieczeństwo i zdarzenia niepożądane. Trzecimi celami były: czynność serca, wyniki zgłoszone przez pacjentów, eksploracyjne analizy nerkowe i aktywność .-galaktozydazy w komórkach białych. Pacjenci, którzy ukończyli badanie, kwalifikowali się do udziału w otwartym badaniu (AT1001-041) przez okres do 5 lat.
Przestudiuj badanie
Badania zostały zatwierdzone przez komisję ds. Przeglądu instytucjonalnego lub komisję etyczną w każdym z ośrodków uczestniczących i zostały przeprowadzone zgodnie z międzynarodową konferencją w sprawie harmonizacji wytycznych dobrej praktyki klinicznej oraz zasadami deklaracji helsińskiej. Wszyscy pacjenci wyrazili pisemną świadomą zgodę. Czarterowa tablica danych i kontroli bezpieczeństwa dokonała przeglądu bezpieczeństwa. Badanie (AT1001-011) zostało zaprojektowane przez autorów, którzy gwarantują kompletność i dokładność danych i analiz oraz wierność badania do protokołu. Gromadzenie danych i analizy zostały podjęte przez sponsora (Amicus Therapeutics) we współpracy z podstawową grupą badaczy. Pierwszy szkic manuskryptu został napisany przez pierwszego autora i zrecenzowany przez wszystkich autorów. Wszyscy autorzy podjęli decyzję o przesłaniu rękopisu do publikacji. Pełna kopia protokołu i plan analizy statystycznej są dostępne na stronie.
Pacjenci
Kwalifikujący się pacjenci mieli od 16 do 74 lat i genetycznie potwierdzili chorobę Fabry ego, albo nigdy nie otrzymywali terapii zastępującej enzymy, albo nie otrzymywali jej przez co najmniej 6 miesięcy, mieli mutację w genie kodującym .-galaktozydazę (GLA) zmutowane białko, które reagowałoby na migalastat (patrz następny podrozdział), miało szacunkowy wskaźnik filtracji kłębuszkowej (GFR) większy niż 30 ml na minutę na 1,73 m2 powierzchni ciała i miał co najmniej poziom GL-3 w moczu czterokrotność górnej granicy normalnego zakresu
[patrz też: dentysta tłuszcz, mona straszyn, etyloamina ]