Leczenie choroby Fabryego za pomocą farmakoterapeutycznej szczepionki Migalastat ad 7

Zmiany wskaźnika lewej komory były skorelowane ze zmianami grubości przegrody wewnątrzkomorowej (R2 = 0,26, P = 0,006), ale nie ze zmianami grubości ściany tylnej lewej komory (R2 = 0,06, P = 0,23). Objawy żołądkowo-jelitowe
U pacjentów leczonych migalastatem w populacji ITT z odpowiednią zmutowaną .-galaktozydazą objawy zmniejszyły się w trzech domenach (biegunka, refluks i niestrawność) pięciu domen w Skali Oceny Objawów Gastroentera (Tabela S15 w Dodatku Uzupełniającym). W przypadku biegunki między stanem wyjściowym a miesiącem 6 (stadium 1) wystąpił znaczny spadek objawów (P = 0,03); nieistotny spadek zaobserwowano u pacjentów, którzy mieli objawy na początku badania (p = 0,06). Istotne zmiany w okresie 24 miesięcy zaobserwowano u pacjentów z objawami wyjściowymi lub bez nich.
Istniała znacząca poprawa w domenie refluksowej podczas etapu u pacjentów w populacji ITT z odpowiednią zmutowaną .-galaktozydazą, która miała objawy wyjściowe (P = 0,047). Istotne zmiany w ciągu 24 miesięcy zaobserwowano w dziedzinie niestrawności u pacjentów z objawami wyjściowymi lub bez nich. Obserwowano tendencję do poprawy w dziedzinie zaparcia. Wyniki dotyczące SF-36 i komponentu bólu powagi skrótu Krótki zapas bólu są podane w sekcji Wyniki w dodatkowym dodatku.
Bezpieczeństwo i zdarzenia niepożądane
Tabela 3. Tabela 3. Ciężkie zdarzenia niepożądane, które pojawiły się po rozpoczęciu badania lekiem (etap 1). W pierwszym etapie działania niepożądane, które pojawiły się po rozpoczęciu badania, były podobne w grupach migalastat i placebo. Do zdarzeń niepożądanych o wyższej częstości u pacjentów otrzymujących migalastat w porównaniu z pacjentami otrzymującymi placebo należały bóle głowy (12 z 34 pacjentów [35%] vs. 7 z 33 pacjentów [21%]) i zapalenie błony śluzowej nosa (6 z 34 pacjentów [18%] vs. 2 z 34 pacjentów [6%]). Najczęściej zgłaszanymi zdarzeniami niepożądanymi w 2. etapie były bóle głowy (9 z 63 pacjentów [14%]) i ból proceduralny (7 z 63 pacjentów [11%] związanych z biopsjami nerki) podczas drugiego etapu i białkomocz (9 z 57 pacjentów [16]. %]), ból głowy (6 z 57 pacjentów [11%]) i zapalenie oskrzeli (6 z 57 pacjentów [11%]) podczas rozszerzania otwartego. Większość zdarzeń niepożądanych miała nasilenie łagodne lub umiarkowane (Tabela 3). Żadne niekorzystne zdarzenia nie doprowadziły do przerwania migalastatu. Dodatkowe dane bezpieczeństwa podano w tabelach od S16 do S18 w dodatkowym dodatku.
Tabela 4. Tabela 4. Poważne zdarzenia niepożądane, które pojawiły się po rozpoczęciu leczenia badanego (24 miesiące). Poważne zdarzenia niepożądane zgłaszano u 7 pacjentów w fazie (5 w grupie otrzymującej migalastat i 2 w grupie otrzymującej placebo), 5 podczas etap 2 i 11 podczas rozszerzenia otwartej etykiety. Dwa poważne zdarzenia niepożądane zostały ocenione przez badacza jako prawdopodobnie związane z migalastatem: zmęczeniem i parestezją. Oba przypadki wystąpiły u tego samego pacjenta między 12 a 24 miesiącem i oba zostały rozwiązane. Nie zgłoszono żadnych poważnych zdarzeń niepożądanych u więcej niż pacjenta. Dwóch pacjentów przerwało migalastat z powodu poważnych zdarzeń niepożądanych; oba wydarzenia uznano za niezwiązane z migalastatem. Nie zgłoszono zgonów. Wszystkie poważne zdarzenia niepożądane i ich możliwy związek z badanym lekiem podano w Tabeli 4.
Białkomocz, które pojawiły się po rozpoczęciu leczenia badanym, odnotowano u 9 z 57 pacjentów (16%) między 12 a 24 miesiącem życia; jeden przypadek białkomoczu został uznany za powiązany z migalastatem
[patrz też: szpital katowice strzelecka, lekoklar legnica, lekoklar ]