Krótkotrwala niedodma

Krótkotrwała niedodma wskutek zatkania oskrzela ustępuje, z chwilą, gdy oskrzele zostanie udrożnione. W przypadkach długotrwałej niedodmy nabłonek pęcherzyków płucnych złuszcza się i powstaje odczyn zapalny z rozrostem tkanki łącznej, co doprowadza do stwardnienia płuca, a więc do sprawy nieodwracalnej. Niecałkowite zamknięcie światła oskrzela dużego wywołuje rozdęcie płuca, gdyż podczas wdechu oskrzela rozszerzają się doprowadzając więcej powietrza do płuc przy wydechu zaś zwężają się i wtedy mniej powietrza przechodzi do górnych dróg oddechowych. Następuje, więc zakłócenie równowagi między ilością powietrza wdechowego i wydechowego, zwłaszcza przy oddechach nasilonych. Niedrożność lub zmniejszenie światła jednego lub wielu drobnych oskrzeli wywołuje albo niedodmę, albo rozdęcie – bez większych następstw tylko tych odcinków płuc, w których oskrzela uległy zatkaniu lub mają zmniejszone światło. Poważniejsze zmiany w tych odcinkach płuc powstają wtedy, gdy do oskrzeli przedostaną się ciała obce, zwłaszcza zakażone. Może powstać wtedy zapalenie, ropień lub zgorze tkanki płucnej ze szczególnie ciężkim odczynem ustroju. Niedrożność lub zmniejszenie światła oskrzeli może powstać wskutek ucisku z wewnątrz, jak to widzimy np. w raku przełyku, nowotworach śródpiersia, w gruźlicy węzłów chłonnych, około oskrzelowych i w przypadkach dużych tętniaków tętnicy głównej. Znaczne zaburzenia oddychania wskutek zmniejszenia się światła drobnych oskrzeli widzimy w napadach dychawicy oskrzelowej asthma bronchiale . [hasła pokrewne: dyżury aptek grodzisk wlkp, ejo września, przychodnia aksamitna rejestracja ]