Irbesartan u pacjentów z niewydolnością serca i zachowaną frakcją wyrzutową ad 7

Odkrycia te kontrastują z korzyściami obserwowanymi w przypadku inhibitorów układu renina-angiotensyna-aldosteron, w tym z blokerami receptora angiotensyny, u pacjentów z niewydolnością serca z niską frakcją wyrzutową lewej komory14-17. Jednak wyniki te są zgodne z wyniki dwóch innych badań z udziałem pacjentów z niewydolnością serca z zachowaną frakcją wyrzutową lewej komory, Candesartan w niewydolności serca: ocena redukcji umieralności i zachorowalności (CHARM) – badanie zastrzeżone (numer ClinicalTrials.gov, NCT00634712) 17,18 i Peryndopryl u osób w podeszłym wieku z przewlekłą niewydolnością serca (PEP-CHF) Przyczyny braku korzyści są niepewne, ale kilka wyjaśnień wymaga rozważenia. Jedną z możliwości jest to, że wielu pacjentów mogło nie mieć niewydolności serca, ponieważ diagnoza niewydolności serca z zachowaną frakcją wyrzutową lewej komory często nie jest prosta i może być naśladowana przez inne warunki.20 Uważamy, że jest to mało prawdopodobne, ponieważ 44 % pacjentów było hospitalizowanych z powodu niewydolności serca w ciągu 6 miesięcy, a pozostała część miała co najmniej objawy klasy III NYHA i dowody na strukturalną chorobę serca. Wyjściowe wartości NT-proBNP w naszym badaniu były zasadniczo zgodne z wartościami używanymi do diagnozowania niewydolności serca z zachowaną frakcją wyrzutową lewej komory w warunkach ambulatoryjnych.21-24 Jednak najbardziej przekonującym dowodem na to, że zapisaliśmy populację z niewydolnością serca jest wysokie tempo, w którym pacjenci mieli kolejne hospitalizacje z powodu niewydolności serca. Te hospitalizacje wystąpiły w tempie około 4 do 8 razy częstszym w badaniach z udziałem pacjentów z nadciśnieniem i cukrzycą oraz osób z wysokim ryzykiem naczyniowym.25-28
Drugą kwestią jest to, czy docelowa dawka 300 mg irbesartanu, chociaż najwyższa zatwierdzona dawka, była podoptymalna pod względem skuteczności w tej chorobie. Jednak ta dawka zmniejszała skurczowe i rozkurczowe ciśnienie krwi o średnio 3,8 / 2,1 mm Hg. Ponadto ta sama dawka irbesartanu zmniejszyła początek niewydolności serca o 28% w badaniu Irbesartan w teście nefropatii cukrzycowej.29 Na podstawie naszych badań nie można ocenić, czy wyższa dawka byłaby korzystna.
Kilka innych czynników mogło wpłynąć negatywnie na siłę doświadczenia. Jednym z czynników było wysokie tempo zaprzestania podawania leku, które do końca badania osiągnęło 34%, podobnie jak w innych badaniach z niewydolnością serca w tym czasie. Drugim czynnikiem była wysoka częstość jednoczesnego stosowania inhibitorów ACE, które zostały pobrane w pewnym momencie podczas badania przez 39% pacjentów w grupie otrzymującej irbesartan i 40% w grupie placebo, a spironolakton, który przyjęto 28 % pacjentów w grupie otrzymującej irbesartan i 29% pacjentów w grupie placebo. Ponadto 73% pacjentów w dwóch grupach otrzymywało beta-bloker podczas badania. Leczenie dużej części pacjentów z wieloma inhibitorami układu renina-angiotensyna-aldosteron mogło pozostawić niewiele miejsca dla dalszej korzyści z dodania blokera receptora angiotensyny.
Pacjenci w naszym badaniu bardzo przypominali tych z tym zespołem w społeczeństwie i zgodnie z oczekiwaniami ich cechy różniły się od tych u pacjentów z niewydolnością serca z niską frakcją wyrzutową lewej komory.12 U pacjentów z zachowaną frakcją wyrzutową, substrat patofizjologiczny rozszerzone zmutowane serce i klinicznie objawiająca się choroba miażdżycowa są albo mniej widoczne, albo nieobecne
[hasła pokrewne: chemoreceptory, lekoklar forte opinie, lekoklar ]