ZABURZENIA ODDYCHANIA ZEWNETRZNEGO

ZABURZENIA ODDYCHANIA ZEWNĘTRZNEGO 1. ROLA KLATKI PIERSIOWEJ Zaburzenia czynności oddychania zewnętrznego z przyczyn anatomicznych są uwarunkowane nieprawidłową budową klatki piersiowej. Klatka piersiowa typu astenicznego jest długa i wąska ze skośnym przebiegiem żeber i szerokimi przestrzeniami międzyżebrowymi. Ruchy oddechowe takiej klatki piersiowej są zmniejszone i jej pojemność życiowa jest mniejsza. Ustawienie astenicznej klatki piersiowej jest wydechowe, wobec czego przewietrzanie płuc, zwłaszcza ich szczytów, jest upośledzone. Powietrze w źle przewietrzonych szczytach płucnych zalega, łatwo tworzy się ich niedodma atelectasis, co stwarza warunki sprzyjające rozwojowi zarazków gruźlicy, które się tam przedostały. Stąd wynika skłonność asteników do gruźlicy szczytowej. Klatka piersiowa typu piknicznego, czyli rozedmowa, jest krótka i głęboka, rozszerzona ku dołowi, co nadaje jej beczkowaty wygląd. Żebra tego typu klatki piersiowej mają przebieg bardziej poziomy niż prawidłowo, przestrzenie zaś międzyżebrowe są wąskie. Rozedmowa klatka piersiowa jest ustawiona w ułożeniu wdechowym, a jej pojemność życiowa jest zmniejszona. [przypisy: methocel, endermologia lpg, szpital bonifratow krakow ]