Pobudzenie osrodków nerwowych

Pobudzenie ośrodków nerwowych przez działanie środkami farmakologicznymi np. strychniną na ośrodkowy układ nerwowy łącznie z rdzeniem przedłużonym sprowadza znaczne usprawnienie krążenia. Patogeneza, więc zapaści sprowadza się do obniżenia napięcia ścian naczyniowych i ich porażenia. Spadek ciśnienia krwi w zapaści powstaje przeważnie w związku z porażeniem naczyń zaopatrywanych przez nerwy trzewne, co szczególnie wyraźnie występuje w zapaleniu otrzewnej, w porażeniach jelit w przebiegu duru brzusznego i w cholerze. Często jednak spotyka się ogólne porażenie naczyń, jak to widzimy w posocznicach, grypie, durze plamistym i innych chorobach zakaźnych. W chorobach zakaźnych zapaść jest uzależniona od wpływu jadów bakteryjnych na ośrodki mózgowe i rdzenia przedłużonego lub też od zmian w naczyniach odżywiających ośrodki. Ośrodki źle odżywione wykazują stan czynnościowego porażenia, które – jeżeli dotyczy ośrodka naczyniowego przejawia się na naczyniach w postaci ich zwiotczenia, rozszerzenia i znacznego spadku ciśnienia. Zapaść w pewnych przypadkach jest zjawiskiem odwracalnym i może nawet ustąpić samoistnie. Mechanizm samoistnego wyrównania krążenia polega na tym, że ośrodek oddychania i naczyniowy, znajdujące się w stanie zmniejszonej pobudliwości, zostają pobudzone przez większe nagromadzenie się dwutlenku węgla we krwi, tkankach oraz w ośrodkach nerwowych. Nagromadzenie się dwutlenku węgla w ustroju powoduje zakwaszenie. [podobne: zwężenie krtani, lekoklar forte, tenofowir ]