Średni wiek wynosił 72 lata, a 60% pacjentów stanowiły kobiety. Główną przyczyną niewydolności serca było nadciśnienie tętnicze u 64% pacjentów i choroba niedokrwienna serca w 25%, a nadciśnienie tętnicze występowało łącznie w 88%. Migotanie przedsionków występowało u 29%, a cukrzyca u 27%. Czterdzieści jeden procent pacjentów było otyłych, co zdefiniowano jako wskaźnik masy ciała (waga w kilogramach podzielona przez kwadrat wysokości w metrach) większy niż 30. Na początku poziom mediany NT-ProBNP był 339 pg na mililitr (zakres międzykwartylowy, 133 do 964). Wyjściowymi lekami były diuretyki (83%, w tym 52%, które przyjmowały diuretyk pętlowy), beta-blokery (59%), blokery kanału wapniowego (40%), spironolakton (15%) i inhibitory ACE (25%). Badanie-Drug Administration and Follow-up
Pod koniec fazy miareczkowania 84% pacjentów w grupie otrzymującej irbesartan i 88% pacjentów w grupie otrzymującej placebo osiągnęło dawkę 300 mg (średnie dawki, odpowiednio 275 mg i 284 mg). Odsetek pacjentów osiągających docelową dawkę nie różnił się zależnie od zastosowania inhibitora ACE. W trakcie badania odsetek pacjentów otrzymujących inhibitor ACE wzrósł z 25% w dwóch grupach na początku badania do 39% w grupie otrzymującej irbesartan i 40% w grupie placebo, zastosowanie spironolaktonu wzrosło z 15% w dwóch grupach po początkowo do 28% w grupie otrzymującej irbesartan i 29% w grupie placebo, a stosowanie beta-blokerów wzrosło z 59% w grupie otrzymującej irbesartan i 58% w grupie otrzymującej placebo do 73% w obu grupach.
Pomiędzy stanem podstawowym a 6 miesiącem, ciśnienie krwi zmniejszyło się o średnią (. SD) o 3,8 . 18,0 mmHg skurczu i 2,1 . 10,5 mm Hg rozkurczu w grupie otrzymującej irbesartan i o średnim skurczu 0,2 . 17,6 mm Hg i 0,2 . 10,4 mm Hg rozkurczowe w grupie placebo; spadki w dwóch grupach utrzymywały się przez cały okres próby. Wśród pacjentów, którzy przeżyli, wskaźniki przerwania leczenia odpowiednio w grupie otrzymującej irbesartan i grupie otrzymującej placebo wynosiły odpowiednio 13% i 12% na rok, 21% i 20% na 2 lata oraz 34% i 33% na końcu badania. próba.
Pod koniec badania dane dotyczące stanu życiowego nie były dostępne dla 29 pacjentów (1%) w grupie otrzymującej irbesartan i 44 pacjentów (2%) w grupie placebo. Jeśli nie można było nawiązać kontaktu po zakończeniu badania, dane dla tych pacjentów zostały ocenzurowane z analizy w dniu, w którym wiadomo było, że żyją.
Główny wynik
Rysunek 1. Rysunek 1. Krzywe Kaplana-Meiera dla pierwotnego wyniku. Pierwotny wynik zgonu z jakiejkolwiek przyczyny lub hospitalizacji z powodu wcześniej określonych przyczyn sercowo-naczyniowych (pogorszenie niewydolności serca, zawał mięśnia sercowego, udar, arytmia przedsionkowa lub komorowa oraz zawał mięśnia sercowego lub udar występujący podczas hospitalizacji z dowolnej przyczyny) przedstawiono u pacjentów otrzymujących irbesartan i otrzymujących irbesartan. placebo. Krzywe Kaplana-Meiera ilustrują czas do pierwszego zdarzenia (współczynnik ryzyka w grupie otrzymującej irbesartan, 0,95, przedział ufności 95% [CI], 0,86 do 1,05, P = 0,35 w teście log-rank). Pionowe linie reprezentują 95% przedziały ufności.
Tabela 2. Tabela 2. Podstawowy wynik ze zdarzeniami komponentów. Ryc. 2. Ryc. 2. Wyjściowy wynik według wcześniej określonych podgrup
[hasła pokrewne: implanty Warszawa, protetyka warszawa, dentysta Kraków ]
Powiązane tematy z artykułem: dentysta Kraków implanty Warszawa protetyka warszawa