Cabozantinib versus Everolimus w zaawansowanym raku nerkowokomórkowym cd

Cabozantynib podawano doustnie w dawce 60 mg raz na dobę, a ewerolimus podawano doustnie w dawce 10 mg raz na dobę. Zmniejszono dawkę kabozantynibu (40 mg, następnie 20 mg) i ewerolimusa (5 mg, następnie 2,5 mg) oraz przerwy w leczeniu badanym w celu leczenia działań niepożądanych. Leczenie kontynuowano tak długo, jak długo badacz zaobserwował kliniczne korzyści lub do momentu pojawienia się niedopuszczalnych efektów toksycznych. Crossover między grupami terapeutycznymi nie był dozwolony. Punkty końcowe i oceny
Pierwszorzędowym punktem końcowym był czas przeżycia wolnego od progresji, zdefiniowany jako przerwa między datami randomizacji i pierwsza dokumentacja progresji choroby (oceniona przez niezależny komitet ds. Przeglądu radiologii) lub zgon z jakiejkolwiek przyczyny. Drugorzędnymi punktami końcowymi skuteczności były czas przeżycia całkowitego i obiektywny wskaźnik odpowiedzi. Odpowiedź i postępy guza oceniano zgodnie z kryteriami oceny odpowiedzi w przypadku guzów litych, wersja 1.1,25 u wszystkich pacjentów poddawanych badaniom przesiewowym, co 8 tygodni po randomizacji w ciągu pierwszych 12 miesięcy, a następnie co 12 tygodni. Przeprowadzono rutynowe oceny bezpieczeństwa i oceniano ciężkość zdarzeń niepożądanych przez badacza za pomocą Ogólnych kryteriów terminologii dla zdarzeń niepożądanych opracowanych przez National Cancer Institute, wersja 4.0.26
Przestudiuj badanie
Protokół został zatwierdzony przez instytucyjną komisję odwoławczą lub komisję etyczną w każdym ośrodku, a badanie przeprowadzono zgodnie z wytycznymi Dobrej Praktyki Klinicznej i Deklaracją Helsińską. Bezpieczeństwo było monitorowane przez niezależny komitet monitorujący dane. Dane zostały zebrane przez sponsora i przeanalizowane we współpracy z autorami. Autorzy gwarantują dokładność i kompletność danych oraz wierność badania do protokołu. Pierwszy szkic manuskryptu został napisany przez pierwszych i ostatnich autorów, przy czym wszyscy autorzy przyczynili się do kolejnych szkiców. Wsparcie medyczne w pisaniu, ufundowane przez sponsora, zostało dostarczone przez Bellbird Medical Communications. Wszyscy autorzy podjęli decyzję o przesłaniu rękopisu do publikacji. Protokół badania i plan analizy statystycznej są dostępne na stronie.
Analiza statystyczna
Badanie miało na celu zapewnienie odpowiedniej mocy do oceny zarówno pierwotnego punktu końcowego przeżycia wolnego od progresji, jak i drugiego punktu końcowego całkowitego przeżycia. W przypadku pierwotnego punktu końcowego oszacowaliśmy, że 259 zdarzeń (progresja choroby lub zgon) będzie wymagane, aby zapewnić 90% mocy wykrywania współczynnika ryzyka wynoszącego 0,667 (7,5 miesiąca w przypadku kabozantynibu w porównaniu z 5 miesiącem w przypadku ewerolimusu), stosując logarytm test i dwustronny poziom istotności 0,05. W przypadku punktu końcowego całkowitego przeżycia, zakładając pojedynczą analizę okresową w czasie analizy pierwotnego punktu końcowego i późniejszą analizę końcową, oszacowaliśmy, że 408 zgonów będzie wymagane, aby zapewnić 80% mocy wykrywania współczynnika ryzyka równego 0,75 ( 20 miesięcy z kabozantynibu w porównaniu do 15 miesięcy z ewerolimusem), stosując test log-rank i dwustronny poziom istotności 0,04.
Rycina 1. Rycina 1. Projekt badania. VEGFR oznacza receptor naczyniowego czynnika wzrostu śródbłonka.
Skuteczność oceniano w dwóch populacjach zgodnie z zasadą zamiaru leczenia
[więcej w: dentysta tłuszcz, chemoreceptory, szpital katowice strzelecka ]