Benazepril plus amlodypina lub hydrochlorotiazyd pod kątem nadciśnienia u pacjentów wysokiego ryzyka ad 8

Liczba pacjentów, którzy trwale wycofali się z badania była również podobna w obu grupach (15,1% w grupie benazepril-amlodypina i 15,4% w grupie benazepril-hydrochlorotiazyd). Wycofanie zgody przez pacjenta było główną przyczyną przedwczesnego wycofania się z badania (8,6% w grupie benazepril-amlodypina i 8,6% w grupie benazepril-hydrochlorotiazyd). Dyskusja
Badanie to pokazuje, że leczenie skojarzone benazeprilem i amlodypiną przewyższa leczenie benazeprilem i hydrochlorotiazydem w zmniejszaniu ryzyka incydentów sercowo-naczyniowych i śmierci u pacjentów wysokiego ryzyka z nadciśnieniem. Zastosowanie terapii skojarzonej jako wstępnej interwencji próbnej dostarcza dowodów, które mają wpływ na kliniczne leczenie nadciśnienia.
Wysoki wskaźnik kontroli ciśnienia krwi przy obu kombinacjach strategii jest istotną cechą tego badania. Różnica w skurczowym ciśnieniu krwi pomiędzy obiema grupami była mniejsza niż mmHg w trakcie badania.
Gdy potrzebne są terapie skojarzone, często dla pacjentów wysokiego ryzyka, wytyczne JNC 7 wskazują na silne preferencje dla diuretyku tiazydowego. Przewaga terapii opartej na amlodypinie w odniesieniu do wyników klinicznych w tym badaniu sugeruje, że podejścia, które nie obejmują tiazydów, mogą być lepsze dla niektórych populacji. Niemniej jednak, wyniki te nie powinny podawać w wątpliwość skuteczności diuretyków w zmniejszaniu ryzyka zdarzeń sercowo-naczyniowych. W ostatnim teście nadciśnienia w teście o bardzo podeszłym wieku (HYVET) (numer ClinicalTrials.gov, NCT00122811) śmiertelność była zmniejszona w przypadku terapii, która łączyła środek moczopędny z inhibitorem ACE w porównaniu z placebo.14 Z pewnością wykazano, że diuretyki tiazydopodobne być skutecznym w zapobieganiu incydentom sercowo-naczyniowym w metaanalizach badań klinicznych z udziałem pacjentów z nadciśnieniem.15,16
Nasza obserwacja, że amlodypina była skuteczniejsza niż hydrochlorotiazyd w zapobieganiu incydentom sercowo-naczyniowym u pacjentów otrzymujących inhibitor ACE, może wydawać się zaskakująca w świetle wyników leczenia przeciwnadciśnieniowego i obniżającego stężenie lipidów w zapobieganiu ataku serca (ALLHAT) (NCT00000542) .17 W ALLHAT, terapia oparta na amlodypinie i chlortalidon miała podobny wpływ na śmiertelność oraz na tempo udaru i zawał mięśnia sercowego. Możliwym wyjaśnieniem różnicy między wynikami tej próby a wynikami ALLHAT jest to, że chlortalidon (który był stosowany w ALLHAT) może różnić się od hydrochlorotiazydu (który był użyty w badaniu ACCOMPLISH) pod względem wpływu na wyniki niezależnie od jego wpływu na krew. nacisk. Innym wyjaśnieniem jest jednak to, że połączenie amlodypiny z lekiem, który hamuje układ renina-angiotensyna, w porównaniu z monoterapią amlodypiną, może zapewnić wyjątkowe korzystne działania.
Chociaż można argumentować, że 25 mg hydrochlorotiazydu, dawka odzwierciedlająca szeroką praktykę kliniczną, nie było wystarczające dla zapewnienia optymalnej korzyści sercowo-naczyniowej, ponieważ skurczowe ciśnienie krwi w dwóch grupach terapeutycznych w trakcie naszego badania różniło się o mniej niż mm Hg dawka hydrochlorotiazydu była klinicznie wystarczająca
[przypisy: chemoreceptory, dyżury aptek wronki, cheeseburger mcdonald kalorie ]